Adalet yürüyüşü

Enis Berberoğlu meslek büyüğümdür.
Ekonomi Servis Müdürü, Haber Koordinatörü, Ankara Temsilcisi. Hürriyet gazetesindeki muhabirlik
dönenimde uzun yıllar birlikte çalıştık.
Kitabıma önsöz yazdı.
Gazetecilik, ama daha özelde ekonomi gazeteciliği adına ondan öğrendiklerim az değildir.
İyi haber Enis Berberoğlu’nu heyecanlandırır. Bu heyecanı nedeniyle olsa gerek, genç servis arkadaşlarını takdir etmede hiç cimri değildi. Gecenin bir yarısında rahatlıkla aranan telefonunda dinledikleri üzerine hızla değişmiş manşet sayısını hatırlamam bile.
İlk milletvekili seçildiği 7 Haziran seçimlerinin üzerinden iki yıl geçmiş.
Buna rağmen benim kendi payıma Enis Berberoğlu’nu bir siyasetçi gibi görmek kolay değil.
Bu iyi bir şey midir, değil midir doğrusu bilemiyorum.
Bildiğim, ömrünü habere adamış bir gazetecinin günün birinde manşet konusu olmasının tuhaflığı. Tuhaf dediysem de bu olgunun kendisi adına. Yoksa kişisel olarak enikonu üzgünüm.
Sadece uğradığı hukuksuzluğu büyüklüğü, savcının tutuklama talep etmediği bir davada tutuklanması nedeniyle değil.
On yıllarca birlikte çalıştığı, mesleki deneyimini aktardığı, iyi/kötü geniş zamanlar geçirdiği emek verdiği genç/ kıdemli, ünlü/ünsüz onca meslektaşının yanında olmayışı nedeniyle de.
Gazeteci meslektaşları, arkadaşları tarafından yalnız bırakılırken o, kendisinin davanın başından, 25 yıl ceza aldığı ana kadarki duruşunu, MİT TIR’ları haberine kaynaklık edip etmemesi konusunun uzağından dahi geçmeyişini gerçekten önemli buluyorum.

***