Dön baba dönelim!

“Kelimenin ne önemi var”, demeyin. “Millî Eğitim”in iflah olmamasının sebepleri arasında bazı kelimelerin unutturulmasını da sayanlardanım. Bunların başında “maarif” gelir. Maarifle aynı kökten kelimelerden hangisi biliniyor günümüzde? Ârif, ârifane, irfan, marifet, tarif, tarifat, tarife, tearuf, itiraf, mütearif, mütearife, maruf… Maarif, sadece bilgiyi kapsamaz, irfanı da muhtevidir. Maarifle aynı kökten olmayan “eğitim” terimlerinden hangisi kullanılıyor şimdi? Tahsil, tedris, tedrisat, terbiye, tâlim. Evet bakanlığın Talim ve Terbiye Kurulu var, Kurul üyelerinin kaçı “talim”in, “terbiye”nin mânasını hakkıyla biliyor? *** Bakanlık gençlerimize hangi “terbiye”yi veriyor, hangi konuları “talim” ettiriyor? Onlar sadece eğitiyorlar! Bugün Milli Eğitim’in tek kelimesi var ve bütün kelimelere karşılık o kullanılıyor: Eğitim. “Yok canım”, diye dudak bükebilirsiniz. Eğitim, terbiye karşılığı uydurulmuş bir kelime iken, bakanlığın adında kullanılarak “maarif”in tahtına oturtulmuştur. Bununla kalınmamış, tahsil, tedris, tedrisat ve hatta talim dahi “eğitim”le karşılanarak iş bitirilmiştir. Bu düpedüz bir zihin daraltma işlemidir.