Ey emekliler! daha ne istiyonuz?

İktidar mensuplarının “eski Türkiye” diye lanetledikleri bir ülke vardı hatırlar mısınız?

* Orada aileler büyük sofralar kurardı (büyük dediysem mükellef demedim, yanlış anlaşılmasın. Bir kazan bulgur pilavıyla bir kazan kuru fasulyenin, belki biraz da kuru soğan ve turşunun olduğu sade sofralar. Büyüklüğü üstündeki yemek çeşidinden değil, etrafında oturanların sayısından gelen...).

* Orada dayanışma, paylaşma vardı. Tuz istenen komşuya, çorba gönderilen mahalleler bir de...

* Orada neşe vardı. Kahvelerde, mahalle bakkallarında sohbet eden insanların şen kahkahasıyla büyüyen, çoğalan...

* Orada siyaset insanları bölmezdi. Herkes kendi partisine oy verirdi ama seçimler bittikten sonra kimse kimseye farklı partiye oy verdin diye kin gütmez, düşman olmazdı.

* Orada dedeler, nineler vardı çocuklarına bayram harçlığı veren. Anneler babalar vardı, bayramlık alan. Bayram için alınan elbiselerinizi yatağınızın başına koyup bir an önce sabah olsun diye uykusuz kaldığınız arife gecelerini anımsar mısınız?