Profesyoneller sistemi çöküyor mu?

Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi'nin en övünülen tarafı, kabinenin Cumhurbaşkanı tarafından TBMM dışından ve profesyoneller arasından oluşturulmasıydı.

Bu kapsamda Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın ilk kabinesinde çok sayıda “profesyonel” bakan yer aldı.

Adalet Bakanı, siyasete yeni girmiş genç bir savunma avukatıydı.

Milli Eğitim Bakanı okul sahibi bir eğitimciydi.

Sağlık Bakanlığı'na hastane sahibi bir doktor getirilmişti.

Kültür ve Turizm Bakanı otelleri ve tur şirketi olan bir turizmciydi.

Ticaret Bakanlığı'na fabrika sahibi bir tüccar/sanayi atandı.

Tarım ve Orman Bakanı, bir süpermarket zincirinin üst yöneticisiydi.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'na devletin gayrimenkul şirketinin (GYO) başındaki isim kaydırıldı.

Hazine ve Maliye Bakanlığı'na getirilen isme herkes “damat” dedi ama o da biyografisinde kendisini “Amerika'da eğitim görmüş bir finansçı/işadamı” olarak tanıtıyordu.

Aile ve Çalışma Bakanı, akademide ve özel kuruluşlarda çalışmış bir beyaz yakalıydı.

Aradan geçen üç yılda ne mi oldu?

Ünlü finansçı/işadamı Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak, ülke hazinesi tam takır olduktan, Merkez Bankası'nda ihtiyat akçesi dahi tükendikten sonra “at izi it izine karıştı” deyip affını isteyip çekti gitti. Yerine siyasetçi Nurettin Nebati getirildi.

Bakanlığına kendi fabrikasından dezenfektan satan Ticaret Bakanı Ruhsar Pekcan gitti, yerine bir siyasetçi olan Mehmet Muş getirildi.

Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, bakanlıktaki tarikatçı yapılanmaların baskısına dayanamadı ve havlu attı. Yerine AK Parti'nin arka bahçesi olan tarikatların şiddetle tavsiye ettiği bir isim atandı.

Aile ve Çalışma Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk gitti, bakanlığı ikiye bölündü ve yerine siyasetçiler Vedat Bilgin ve Derya Yanık getirildi.

Bakanlığı bir siyasetçiden çok profesyonel gibi yönetmeye çalışan Adalet Bakanı Abdulhamit Gül gitti, yerine AK Parti'de çok kıdemli bir siyasetçi olan Bekir Bozdağ geldi.