Siyasette mühendis kafası

BAŞBAKAN Binali Yıldırım bir mühendis. İstanbul Teknik Üniversitesi Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi’nde okumuş. Kendisini bir ‘gemici’ olarak tarif ediyor.
2002’de girdiği siyasette, 2016 Mayıs ayına dek daha çok mühendis yanını sergilediği bir sürecin içinde oldu. Siyasi hesaplarla, diplomasi konularıyla değil, karayollarıyla, tünellerle, köprülerle uğraştı. Mayıs 2016’dan itibaren ise kendisini hem iç, hem dış siyasetin bildik labirentinin tam ortasında buldu.
İç politikadaki her konu, ayrı bir yazı konusu. Bu yüzden dış politikadaki bazı sorunlara ve Yıldırım’ın Başbakanlığı döneminde yaşanan gelişmelere mercek tutma niyetindeyim.
Yıldırım, göreve başlar başlamaz, ilk konuşmalarından birinde “Dostlarımızı arttırıp, düşmanlarımızı azaltacağız” dedi. Ardından kısa süre içinde şu gelişmeler yaşandı:
İsrail ile başlatılan ama sonucu bir türlü alınamayan normalleşme süreci hedefine ulaştırıldı. Büyükelçiler atandı, şimdilerde karşılıklı ‘bakan ziyaretleri’ planlanıyor.
Türkiye’nin bir Rus uçağını düşürmesiyle başlayan Türkiye-Rusya gerilimi Türk ekonomisinin büyük bedeller ödemesine neden oluyordu. Bugünlerde Putin, Türkiye’ye yönelik yaptırımları gönülsüz ve yavaş yavaş da olsa kaldırıyor. Diğer tarafta iki ülke Suriye’de tam bir ortaklık dönemi yaşıyor. Suriye’de kalıcı bir ateşkesin Türkiye ve Rusya’nın eseri olması işten bile değil.
Irak ile Başika kampı nedeniyle karşılıklı olarak askeri tehditler savrulan bir dönem yaşadık. Türkiye ile Irak hükümeti arasındaki sorun, Türkiye ile İran, hatta Türkiye ile ABD arasındaki ilişkileri bozacak boyutlara ulaşmıştı. Sürecin sonunda Başbakan seviyesinde ziyaret aşamasına gelindi.