'Notos'un müzik dosyası

TÜRLER arası etkileşimin yenilikler doğurduğunu biliriz.

NOTOS dergisinin son sayısında da ilgimi çeken bir dosya yayımlandı:

“Edebiyattan Müziğe Müzikten Edebiyata Yol Gizli Gizli”.

Altta bir açıklama notu: “Bu sayıyı Derya Bengi hazırladı”.

Notos, hemen hemen her sayısında bir kişiye bir dosya hazırlatıyor, ona gerek konu gerek kişiler konusunda müdahale etmiyor.

Edebiyattan müziğe uzayan yolda ilerledikçe, ikisinin de zaman zaman bir bütünleşmeye vardığını görürsünüz.

Şairlerin, yazarların yapıtlarından seçmeleri seslendiren sanatçılar var.

Bir gün Edip Cansever’in şiirlerinin çağrıştırdığı şarkıları Güzin Değişmez’den dinlemiştim.

Derya Bengi’nin Akhilleus Çalgısını Çalar İnceden yazısı, bu ilişkinin çeşitlemesine değiniyor:

“Müzik sevdalısı iki büyük edebiyatçıdan Ahmet Hamdi Tanpınar bir söyleşisinde, ‘Bütün sanatlar musikinin peşinde. Ve hatta bu yüzden tabiatlarını inkâra kadar gidiyorlar’ derken, Virginia Woolf mektuplarında, ‘Kitaplarımı yazmadan önce onları daima müzik olarak düşünürüm’ diye yazar ve müziğin edebiyata kıyasla gerçekliğe daha yakın olduğunu öne sürer.”

Bengi, müzik/edebiyat/edebiyatçı bağlantısının durumunu, derecesini çeşitli edebiyatçıların durumunu inceleyerek bir grafik çıkarıyor.

Peki müziksiz yazarlar yok mu?

Yazar bunların en tanınmışlarının Kafka ve Nabokov olduğunu söylüyor.

Ünlü romanlardan sinemaya aktarılanların da müzikleri üzerine düşündürüyor yazar bizi.

Bob Dylan, Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanmıştı.

Armağan Ekici’nin, ‘Çok Sıkı Bir Yağmur Yağdı Yağacak&rsquo...