Yaza veda

Veda kelimesinin irkiltici etkisini hepimiz biliriz.

Ama ben yaza veda ederken bir hüzünyaşamıyorum. Nedense küçüklüğümden beri bende yaz alerjisi var. Belki de benim gibi düzene bağımlı kişiler hayatlarındaki küçük bir değişikliği bile içlerine sindiremiyorlar. Ailem yazlığa giderken ben de çantamı alır kütüphanenin yolunu tutardım.

Bütün hayatım değişti sanırdım yazlık yerlerde. Kitaplarım yok, plaklarım yok, kalemlerim yok. Göçmenlik duygusu beni rahatsız ediyor. Ne tuhaftır, böyle günlerde göçe dair okuduğum bütün kitaplar sayfa sayfa aklımdan geçiyor.

Sonbahar geldiğinde yıllardan beri iki büyük şairin dizeleri belleğime düşer.

Biri iyi Türk şairi Ülkü Tamer’indir:

“Yazın bittiği her yerde söylenir.”