Çin devriminin yarattığı Çin mucizesi

Bugün Çin Devriminin 70. yıldönümü.
Arkada kalan 70 yıla baktığımız zaman şunları saptıyoruz:

1. ÇAĞIMIZIN TİPİK DEVRİMİ

Çin Devrimi, çağımızın tipik devrimidir.
20. Yüzyılın başında devrimin odağı, Ezilen Dünyaya kaymıştı. Artık devrim, 1848 yılında Marx ve Engels’in Komünist Partisi Manifestosu’nda öngördükleri gibi, işçi sınıfı ile burjuvazi arasındaki mücadelenin ürünü değildi.
Emperyalizm çağında dünya ölçeğindeki sömürünün ağırlığı Ezilen Dünya milletlerinin sırtına yıkıldı. Bu koşullarda devrim, gelişmiş kapitalist ülkelerde değil, emperyalizmin zayıf halkalarında, yani Ezilen Dünya ülkelerinde olacaktı. Emperyalizm çağının devrim teorisini Lenin inşa etti. Rusya ve Türkiye gibi Doğunun Batısındaki ülkelerde başlayan devrim, Asya’nın doğusundaki Çin’de asıl yörüngesine oturdu. Çin, karşılaştığı emperyalist sömürünün ağırlığıyla, feodal ilişkilerin yaygınlığıyla ve derinliğiyle Asya, Afrika ve Latin Amerika’nın toplumsal ekonomik ilişkilerini daha belirgin olarak temsil ediyordu. Nitekim Çin devriminden sonra gelen Vietnam, Kore, Küba, Kamboçya, Laos, Nikaragua, Venezuela vb devrimleri, Rusya ve Türkiye’den çok Çin’e benzeyen toplumsal ekonomik ortamlarda gerçekleşti.
70 yıldır ayakta kalması da, Çin Devriminin çağımızın tipik devrimi olmasıyla bağlantılıdır. Doğu Devrimleri, Doğunun Batısında değil, Doğunun Doğusunda ayakta kaldı. Doğu Devrimleri, mucize olarak nitelenen başarısını Çin’de gösterdi. Ve bugün Dünya Devriminin yükseldiği bir dönemde Çin, Rusya, Türkiye ve İran devrimci süreçlerinin yeniden el ele verdiğini görüyoruz. Çin’in sosyalizm yolunda direnmesi, bu sürecin ateşleyicisi olmuştur. Bu açıdan da çağımızın tipik dirençli devriminin Çin devrimi olduğunu saptayabiliriz. 

2. ÇİN, SOSYALİZM YOLUNDA DİRENDİ VE DİRENİYOR

Bugün Çin Komünist Partisi,  Xi Jingping’in önderliğinde Çin’e özgü sosyalizmin inşasında direniyor ve Mao Zedung’un devrimci çizgisinde ilerlediğini vurguluyor.
Sosyalizm, Çin devrimiyle dünyalılaşmıştır ve sosyalizmi kurma pratiklerinin öncülüğü, 19. Yüzyılda “geri” diye nitelenen Asya ülkelerine geçmiştir. Lenin’in “İleri Asya Geri Avrupa” saptaması doğrulanmıştır. Bilimsel Sosyalizmin atılımı, doğum yeri olan Avrupa’da değil, büyüdüğü Asya’da gerçekleşti. Bilimsel Sosyalizmin teorisi, Avrupa’da kururken ve hatta çürürken, Asya’da canlandı ve büyük bir atılım gerçekleştirdi.
Çin Devriminin önderi olan Çin Komünist Partisi, Çin’de kapitalizme geri dönüş tehlikesine karşı mücadelede de Avrupa Merkezli teorik baskılara teslim olmayarak sosyalizmi kurma yolunda ilerlemiştir. Burada Mao Zedung’un yaratıcı önderliğini vurgulamak gerçeğe bağlılığın gereğidir. En önemlisi, Mao, Sovyetler Birliği’nde kapitalizme geri dönüş sürecini gördü. Görmese, Çin de, Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin geri dönüş çizgisini izleyebilirdi.
Bugün Çin’de Yolsuzluğa Karşı Mücadelenin esas olarak “sineklere” karşı değil “kaplanlara” karşı yürütülmesi, Mao’nun teorisini doğrulamaktadır. Yolsuzluğa Karşı Mücadele, kapitalizm açısından da suç olan rüşvet vb uygulamalara karşı mücadelenin ötesinde, kapitalizme geri dönüş tehlikesine karşı mücadeledir.
Bugün Çin’in sosyalizmi kurmada direnmesi, yalnız Çin için değil, bütün insanlık için tarihsel değerdedir. Çünkü Çin kapitalizme geri dönecek olsa, insanlık hegemonyacı bir büyük devletle karşı karşıya gelir. Dünya dengeleri değişir. Bu açıdan Çin’de sosyalizm, insanlık için sömürüsüz ve baskısız bir dünya umudunun ayakta kalmasıdır. Çin’de sosyalizm, Gelişen ve Ezilen Dünya ülkelerinin emperyalizme karşı bağımsızlıklarını geliştirmeleri ve refaha ilerlemeleri yanında dünya barışının korunması için de büyük güvencedir.

3. ÇAĞIMIZIN MUCİZESİ