Ama o hırsız değildi

Sevgili okuyucularım, 12 Eylül 1980 darbesinin durup dururken yapılmadığını herkesin, özellikle genç kuşakların çok iyi bilmesi gerekiyor.
Ülkede her gün kan akıyordu.
Sağ-sol çatışmaları alabildiğine yoğunlaşmıştı.
Her gün bombalar patlıyor, silahlar atılıyor, insanlar toprağa veriliyordu. Üstelik her cenaze töreni yeni bir olay demekti.
Hiç kimsenin can ve mal güvenliği kalmamıştı.
Semtler, mahalleler, okullar, öğrenci yurtları ve her yer parsellenmiş, iki kesim arasında bölüşülmüştü.
Üç türlü kavga vardı:
- Sağ-sol çekişmesi.
– Mezhep kavgası.
– Siyaset kavgası.
İlkine kısaca değineyim. Gençler devrimci-ülkücü olarak ikiye bölünmüştü ve esas kan bu iki kesim arasındaki kavgadan fışkırıyordu. İki taraftan birinde olmak zorundaydınız. Aksi takdirde her an öldürülmeniz mümkündü.
İkincisi ise Sünni-Alevi kavgasıydı. Farklı mezheplerden vatandaşlarımız birbirine düşman edilmişti. Ülkenin çeşitli yerlerinde yaşanan mezhep kavgalarında yüzlerce insanımız can vermişti.
Üçüncüsünde siyaset tıkanmıştı. Haftalar geçiyor ama Meclis bir türlü Cumhurbaşkanı seçemiyordu. Haftalar ve aylar, aynen bugün olduğu gibi parti başkanlarının birbirine sövmesi ve hakaret etmesiyle boşa geçiyordu.