Arabesk, alaturka siyaset düzeni!..

Sevgili okurlarım, bir tatil dönüşü sonrasında sizlerle yeniden buluşmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Bu tatil boyunca herhalde bin’e yakın kişiyle konuştum. Her kesimden, her siyasal görüşten insanlarımız…
İnanır mısınız, bir kişiden bile ülkemizin gidişiyle ilgili bir tek olumlu söz duymadım.
Herkes umutsuz, herkes öfkeli ve kırgın…
İnsanlar küfrediyor.
Soruyorlar:
“Bu gidiş nereye?..”
Ve herkes çaresizliğini dile getiriyor… Hiç kimse neler olacağını bilmiyor.
Ben bu durumun, bu karamsarlığın “Ankara’ya” özgü olduğunu zannederdim ama öyle değil.
Oteldeki genç komi açıktan sövüyor, öğrenci yurt arıyor ama bulamıyor, ev kadını tencereyi zor kaynatıyor, çaycının borçları birikmiş, iflas etmek üzere.
Avukat adaletsizlikten, hukukun yok edilmiş olmasından şikayetçi.
Örtülüler bile çok kızgın.
Bu toplum umudunu yitirmiş, tümüyle karamsar olmuş.
Biz gazeteciyiz, her şeyi biliriz ya (!), kim gelse durumunu ve yakınmalarını anlatmaya çalışıyor.
Toplumun ruhu kararmış.

*  *  *

Ankara’da ise birileri kurmuş parti devletini, ülkeyi kanun hükmünde kararnamelerle yönetiyor. Keyifleri gıcır…
Meclis var ama gerçekte yok.
Meclis açıldı ve esas tantana, bizim ülkeye özgü şovlar hemen ardından başlatıldı.
Başkan İsmail beyefendinin makam odasında, hangi amaçla yapıldığı bilinmeyen bir toplantı düzenlendi.
Beyefendinin makam masasına dünya liderimiz oturdu.
Masanın hemen önüne bizim beyefendi ile iktidarın ortağı olan Bay Devlet Bahçeli oturtuldu.
Genelkurmay Başkanı Hulusi Bey ve komutanlar yerlerini aldılar.
Yüksek yargının başkanları da öyle…
Her biri özel olarak çağrılmıştı.
Olmayan tek kişi Kemal Kılıçdaroğlu idi.