Küçüklere büyük haksızlık

Sevgili okurlarım, 15 Temmuz darbe girişimi gecesinde evde yalnızdım... Erkenden yatmıştım, yatakta kitap okuyordum.

Telefon çaldı, bir arkadaşım arıyor...

“Olanlardan haberin var mı?”

Ne olduğunu sordum, durumu ondan öğrendim.

Televizyonu açınca gerçekler karşıma çıktı.

Bir şeyler oluyordu ama bu işi kimlerin yaptığı o saatlerde henüz belli değildi.

★★★

Bizim ev gazeteye çok yakın. Hemen araç istedim, gelen araca atlayıp gazeteye geldim.

Bütün arkadaşlar toplanmıştık. Olanı biteni herkes merak ediyordu.

Gecenin geç saatlerinde silahlar atılıyor, bombalar patlıyor, uçak sesleri ortalığı inletiyor, bizim bina deprem olmuş gibi sarsılıyordu.

Gecenin yarısını geçtiğimizde hadise anlaşılmış, darbecilerin başarılı olmadığı ortaya çıkmıştı.

★★★

Artık eve dönecektim. Bizim büronun çaycısı Durmuş Akdoğan, Saygı Öztürk’ün arabasıyla beni eve götürmek için ısrar ediyordu. Önce Ankara’nın en işlek caddelerinden biri olan Tunalı Hilmi’ye girip olanı biteni görelim dedik!