Nazlı Ilıcak’ın mektubundan yola çıkarak...

Sevgili okurlarım, bizim gazete her bakımdan iyidir hoştur. Aramızda sürtüşme, çekişme falan asla yoktur…
Birbirimizin ne dediğini anlarız, saygı gösteririz. İstanbul’da görevli arkadaşlarımız da sağ olsunlar, bizim bir dediğimizi iki etmezler.
Ancak bir konu hariç!
Bizim Ankara bürosuna ulaşması gereken paketler, kitaplar ve PTT mektupları, okurlar tarafından bazen Ankara yerine yanlışlıkla gazetenin İstanbul adresine gönderilir…
Ve bu malzemenin İstanbul’dan Ankara’ya bize ulaşması çoğu zaman haftalar alır.
Oysa İstanbul’la bizim Ankara bürosu arasında her gün düzenli kargo iletişimi var.
Nedendir bilemem, görevli arkadaşlar bizim zarfları ve paketleri İstanbul’da biriktirir ve haftalar sonra Ankara’da elime kocaman bir kutu ulaşır.
İçinde kitaplar, zarflar, fakslar…
Bunca şeyi okumak ve değerlendirmek neredeyse yarım gün alır.

* * *

Bugüne kadar defalarca rica ettik olmadı, istirham ettik yine olmadı! Bu yanlış uygulamayı önleyecek güce sahip olmadığımız böylece ortaya çıktı!
Üstelik bu konuyu bundan aylar önce burada bir kez daha yazıp uyardım ama hiçbir şey değişmedi!
Herhalde İstanbul’da bu işe bakan arkadaşların bir bildiği var!
Ancak gazetecilik gecikmeye/geciktirmeye gelmez.
İstanbul’a gönderilenler arasında çok önemli, hemen yazılması veya araştırılması gereken konular olabilir.
Bazı önemli konuları bu gecikmeler nedeniyle birkaç kez atlamak zorunda kaldım!
Bunları neden yazmak zorunda kaldığıma gelince, çuvaldızı başkalarına batırırken iğneyi kendimize batırmak gerektiği için!