Neredeydik nerelere geldik!

Sevgili okurlarım, şimdi 17 Aralık 2004 gününe dönelim. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve onun Dışişleri Bakanı Abdullah Gül Brüksel'den dönüyor.
AB'den müzakere tarihi almayı başarmışlardı. Böylece, kendi iddialarına göre AB üyeliğimizin önü resmen açılmış oluyordu!
Şimdi sıra bu tarihi günü kutlamaya gelmişti.
O gün Ankara'ya dönmeden önce talimatlar verildi.
Çok büyük kutlamalar yapılacak ve bayram ilan edilecekti!
Ankara AB bayraklarıyla donatıldı, Kızılay'da zafer kürsüsü kuruldu. Bilumum entel-liboş-AKP takımı zaferi kutlamaya hazırdı.
Tayyip-Abdullah ikilisi Esenboğa'dan büyük bir konvoyla yola çıktılar, Kızılay'da kürsüye çıkıp nutuk atmaya başladılar.
Bu arada havai fişekler atılıyor, balonlar uçuruluyor, davullar zurnalar çalıyordu.
Televizyon kanalları derseniz, hepsi canlı yayına geçmişti bile!..

* * *

Abdullah Gül konuştu:
“Hepimiz AB davasının sonsuz savunucusu olduk. Hükümetimize güvenin. (Güvendik zaten!) Türkiye artık çok farklı olacak. Vatandaşlarımız da çok farklı olacak. (Yani pasaportunu cebine koyan vizesiz mizesiz istediği AB ülkesine gidecek!)
Erdoğan konuştu:
“Hamdolsun müzakere tarihini almayı başardık. Bu sadece bizim değil milletimizin bir başarısıdır. Siz bize yürüyün dediniz ve biz yürüdük. İnandık, çalıştık ve hamdolsun başardık. Bundan sonra ülkemizde demokrasi farklı bir şekilde güç bulacaktır. (Buldu!) Türkiye çağdaş ülkeler arasında yerini alacaktır. (Aldı!) Bu yolu adeta dantel örer gibi öreceğiz. (Ördü!) Yolumuz açıktır. (Gerçekten de açık olduğunu şimdi daha iyi görüyoruz!)