Asya tipi üretim tarzı-2

Osmanlı-Türk değişme modelleri konusundaki yedinci yazım:
Okurlardan pek çok yorum aldım.
Belki bir bölümünü kullanırım.
Osmanlı-Türk siyasal ve toplumsal değişme çizgisinin, Osmanlı endüstrileşme sürecini kaçırdığı için, Batı’dan ve dolayısıyla Marxizmin klasik beşli şemasından farklı olduğu doğru bir teşhistir.
Bir zamanlar güncel olan “Osmanlı toplumsal yapısı Feodal miydi, Asa Tipi Üretim Tarzı mıydı” tartışmasında, Barkan, İnalcık, Kaynar gibi büyük tarihçilerle de sınayarak sahip olduğum ve 21. Yüzyılda Türkiye kitabımda açıkladığım kanı, bu yapının Asya Tipi Üretim Tarzı olduğu ama, 18’inci yüzyıldan başlayarak, özellikle de 19’uncu yüzyılda (Senedi İttifak sonrasında) Feodaliteye dönüştüğüdür.
Feodalite-Asya Tipi Üretim Tarzı, ATÜT tartışmasının sol siyaset bakımından önemi, işçi sınıfına dayalı olarak devrimci ya da demokratik bir siyasetin Türkiye’de geçerli olup olmadığı ekseninde önemlidir:
Toplum ATÜT düzeyinde patinaj yaparak, endüstrileşememiş, kapitalistleşememişse, işçi sınıfı da oluşamamıştır; bu nedenle de işçi sınıfına dayalı devrimci ya da demokratik siyaset sonuçsuz kalacaktır!

*** Bu teorik tartışmadan bağımsız olarak Atatürk’ün gerçekleştirdiği Türk Devrimi, bir Din/Tarım toplumu olan Osmanlı’yı, çağdaş bir endüstriyel/ kentse...