Cumhuriyet ve sosyalizm
Cumhuriyet gazetesi yazarı Emre Kongar bu hafta 'Cumhuriyet ve sosyalizm' başlıklı yazısını kaleme aldı.
Cumhuriyet, monarşiye karşı halk yönetimidir.
Monarşi, gücünü dinden ve toprak ağalarından (asillerden) aldığı için Cumhuriyet, doğrudan din adamlarının ve toprak ağalarının egemenliğine karşıdır.
Eski Yunan’da kentlerde ve eski Roma’da İmparatorluk öncesinde bu adla görülen yönetimler varsa da bunlar kölecidirler.
Cumhuriyet, 1789 Fransız Devrimi ile çağdaş dünyayı etkilemeye başlamıştır.
İhtilal sonrası, 1792-1795 döneminde Fransa’da da uygulanmaya çalışılmış ve çeşitli dalgalanmalardan sonra Napolyon İmparatorluğu’na dönüşmüştür.
Napolyon’un yenilgisinden sonra Fransa’da, yeniden iktidarı ele geçirmiş gibi görünen monarşik yapı, yani krallık, artık tarih sahnesinden silinmektedir.
Amerika Birleşik Devletleri’nin 1776 yılında bağımsız devlet olarak kuruluşu ile su yüzüne çıkan bu Cumhuriyetçi süreç, Birinci Dünya Savaşı’na kadar devam edecek ve Cumhuriyetçilik, Birinci Dünya Savaşı sonrasında, farklı görünümlerde, bütün dünyada egemen yönetim biçimi olarak kabul görecektir.
Bu süreç içinde, Türkiye Cumhuriyeti de Osmanlı İmparatorluğu yerine, Emperyalizme karşı verilen kanlı bir İstiklal Savaşı sonrasında kurulmuştur.
***
Fransız Devrimi, (özellikle Türkiye’de) yeni güç kazanan sermaye sınıfının, o sıralarda “halk” olarak nitelenen esnaf ve tüccarın devrimi olarak görüldüğü ve böyle yorumlandığı için, Cumhuriyet Rejimi’nin arkasındaki esas güçlerden biri olan emekçilerin, yani işçi sınıfının ve onlara destek veren aydınların bu siyasal ve toplumsal ihtilaldeki rolü ve liderliği ihmal edilmiştir.
