Biracının yerine

Bugünkü yazımı, düşmanlarımın deyimiyle "bedavaya getireceğim"... Ne zaman birisinden alıntı yapacak olsam, böyle saldırırlar.
Demirden korkacak olsak trene binmezdik, bunlardan korkacak olsak yazı yazmazdık.
Geçen gün Kılıçdaroğlu bir laf etti, altını çizdik geçtik.
Ayrıntıya girmedik, "çıkarımlar" yapmayı okurumuzun "ferasetine" bıraktık.
Kılıçdaroğlu "koltuğa yapışıp gitmem düşüncesi içinde değilim" demiş, sonra, hemen birkaç saniye sonra, kendi kendini yalanlamıştı!
Kamuoyu onun bu özelliğine alışık olduğu için pek üstünde duran olmadı.
"Evet çıkarsa istifa eder misiniz?" sorusuna şöyle cevap vermişti:
"Niye istifa edeyim?
Bana birisi gerekçe gösterecek. 'Şu gerekçeyle istifa et' diyecek.
Makul bir gerekçe olursa ederiz tabii, niye etmeyelim?" Referandumda yenilmeyi "makul gerekçe" olarak kabul etmiyordu...
Seçim yenilgilerini hele hiç.
Peki neyi kabul ediyordu?
Belki de "kasetinin çıkmasını" falan...
Eh, o yönden de sağlamdı maşallah.
Oray Eğin oturmuş, gerekçeleri sıralamış.
Hazretin bunları makul bulmayacağını da başından belirtmiş.
Bugünkü yazımın yarısını bedavaya getiriyor, sözü Oray'a bırakıyorum.

***
"İlk anda aklıma gelen bazı gerekçeleri saymak isterim:
- Girdiği her seçimi kaybettiği için...
- Tek başına 'hayır' rüzgârını tersine döndürdüğü için...
- Gizli evetçi olduğu için...
- Delege yapısını 'etnisiteyle' şekillendirip koltuğunu sağlamlaştırdığı için...
- Hâlâ çıkıp da açık açık 'Aleviyim, size ne' diyemediği için...
- Oy kullanamadığı, yürüyen merdivene binemediği, konusuna hâkim olmadığı için...
-