Dinozor

Bir HDP milletvekili, Burcu Çelik Özkan, meclis kürsüsüne çıkmış, kırk dört yıl önce, 30 Mart 1972'de öldürülen Mahir Çayan ve arkadaşlarını anmış.
"Hayatlarını kaybeden on yoldaşımız" demiş.
Saygıyla ananlara sonra AKP milletvekili Ayşe Nur Bahçekapılı da eklenmiş. (Bu hanımlar niçin hep böyle üç isimli yahu, Emine Ülker Tarhan ya da Catherine Zeta Jones gibi?)
Olabilir. Mahir Çayan da saygıyla anılabilir Abdullah Çatlı da, memlekette demokrasi var. İsteyen Kamboçya lideri Pol Pot'u da saygıyla anabilir, gözlüklü gördüğü herkesi entel diye öldürtüyordu...
Cem Yılmaz'ın dediği gibi, isteyen maymuna, isteyen krem peynire bile tapabilir ayrıca.
Bize kalsa, Deniz Gezmiş'i daha bir saygıyla anardık ama Mahir Çayan'ı pek o kadar saygıyla anmazdık.
Deniz ne kadar sempatikse, Mahir de bir o kadar antipatikti.
Bu hanımlardan biri Çayan'ı komünist olduğu için, öteki faşistler tarafından öldürüldüğü için anıyor, arada "nüans farkı" var, olabilir.
Lakin, HDP'linin lafının arkası çok ilginç: "Geçen bunca yıla rağmen onların verdiği mücadele hâlâ sürüyor" demiş.
Biz tarihte kaldığını sanıyorduk.
Gerçi Kandil Dağı taraflarında bir mücadele sürüyor ama...
Demek ki bunlar, yirmi birinci yüzyılın ilk yarısında "komünist bir Kürt devleti" kurabileceklerine ciddi ciddi inanıyorlar...