Dövmesi kolay olur

Küçük insanların müsamereye bayıldıklarını söylemiştik. Ülkemizin genel kültür ortalaması ilkokul üçüncü sınıf olduğu için hamasi müsamerelerin genel düzeyi de o civarda kalıyor.
Esas olarak emekli memurlara mal satan postalcı gazeteler de bu sakillikleri marifet olarak yazıyorlar, kahvede "yakın gözlüğünü" takıp okuyan yaşlı amca mutlu oluyor...
Son örnek: Bazı kişiler "büyük zafer için yürümüşler"... Olay elbette Afyon'da geçiyor. Üç bin kişi olduğu söylenen ama fotoğrafta otuzu kırkı aşmayan bir vatandaş kitlesi.
Şuhut ilçesinin Çakırözü köyünde tören düzenlenmiş. Atatürk'ün büyük taarruzdan önce son geceyi geçirdiği ev ziyaret edilmiş.
"Etkinlikler kapsamında" marşlar da çalınmış, hem mehteran bölüğü hem de çağdaş askeri bando tarafından.
O köyden Kocatepe'ye yürümüşler, doksan üç yıl önceki 25 Ağustos gecesi gibi... Fakat "soğuğun yanısıra yokuşla da mücadele" etmişler, şaka değil, on dört kilometre.
Varış noktasında kendilerine doksan üç yıl önceki karavana ikram edilmiş: Sabaha karşı saat dörtte mercimek çorbası, hoşaf ve ekmek.
Afyon'a döner dönmez en yakın kebapçıya koşup, üstüne de kaymak yemek üzere.
Fakat Dumlupınar'a gidip "Dumlupınar geldik sana, yüz sürmeye toprağına" marşını hayata geçiren olmamış.
Yunan hükümetinin ödü patlamıştır, eyvah, bunlar adaları ve kayalıkları da geri alacaklar!
Bizde niçin bu gibi yer ve günlerde "reenactment" yapılamıyor?