Ok ay okay

Kemalist mitolojiye göre "okey" Türkçe'ydi.
Vallahi Agamemnon bile bir Türk ismiydi (ağa memnun), Mikene Türkleri'nin başbuğu. Yerseniz.
Ahilleus "ah ulan uslu" dan, Hector da "ek dur"dan geliyor olmalı, tarım yapıyorlar ya (bunları da ben uydurdum, Türk Dil Kurumu'nda koltuğumu isterim.)
Atalarımızdan biri "ay"ı görmüş, ona bir "ok" atmış, işte bu iki kelime birlikte İngilizce'ye geçmiş ve "okay" zaman içinde söylene söylene "okey" olmuştu.
Gülüyorsunuz, fıkra gibidir ama gerçektir. Cumhuriyet Halk Partisi'nin altın devri olan otuzlu yıllarda buna ciddi ciddi inananlar vardı.
(Siz o kadar dıngıl olmadığınıza göre işin aslını anlatayım: Cahil bir Hintli tren görevlisi, denetlediği vagonların üstüne tebeşirle "all controlled" deyiminin kısaltmasını yazarmış, fakat "A.C." yazacağına "O.K." yazarmış (oll kontrolled!), İngilizler'in pek hoşuna gitmiş, benimsemişler.)
Lafı okçuluğa getireceğim, anladınız onu siz.
Fakat şöyle de girebilirdim: Futbol tantanası pazar gecesi bitiyor, ay başında da olimpiyat tantanası başlayacak.
Bu olimpiyatlarda neler olup biteceği, gazetelerin ve televizyonların spor servislerinin dışında hemen hiçkimseyi ilgilendirmiyor ülkemizde. Ne gülle umurumuzda ne çekiç ne sırık.
Pek pek, Afrika'dan "devşirdiğimiz" inci dişli kara kızların elde edecekleri koşu başarılarıyla övünürüz.