Ayşe Öğretmen

Anayasa Mahkemesi zamanında karar almazsa, Beyaz’ın televizyon programına bağlanıp “çocuklar ölmesin” diyen Ayşe Öğretmen hapse girecek bebeğiyle 31 Ekim’de. Bu durum kaç kişiyi ilgilendirir? Acuntv’de uyduruk şarkı yarışmasında seçici kurul üyesi olarak gevrek gevrek gülüyor şimdilerde Beyaz! Ailesinin devlete bağlı, hizmette kusur etmeyen fertlerden oluştuğunu yaşlı gözlerle ekranda anlattı da, kefeni yırttı. Kolayı Beyaz olmak, gücü Ayşe Öğretmen olmak! Biri devletin evladı, öteki terörist, öyle mi?
Hafta sonu Amedspor deplasmana Sakarya’ya geldi. Maç öncesi statta askeri harekât görüntüleri yayımlandı ve “Ölürüm Türkiyem” şarkısı dinlettirildi seyircilere. Kime? Bu ülkenin çocuklarına... Niye? Eğer sahadakiler teröristse nasıl lisans çıkarıyorsunuz bu gençlere? Savcı var, hâkim var... Yok, eğer değillerse, neden onlara düşman muamelesi yapıyorsunuz? Elazığspor gelse mesela, ona da aynı görüntüleri izlettirecek misiniz? Bu çocuklar maçın devre arasında saldırıya uğruyor, dayak yiyor, neden? 12 Eylül zindanlarındakine benzer bu uygulamanın topluma yararı nedir? Bu görüntüleri ekrandan izleyen bölge insanı nasıl bir duyguya kapılacaktır?
1980’den önce Türk diplomatlara ASALA saldırıları oluyordu, ölümlerle sarsılıyordu toplum. Unutmam, 23 Nisanlarda, ölümlerin öfkesiyle Ermeni ilkokulundaki çocuklara küfür eder, saldırırdı güruh. Şahsi tanıklığım mevcut. Kime bu öfke? Anadolu çocuklarına... Malatyalı Hrant Dink’i başka bir memleketin yurttaşı sanan az değil hâlâ. Oh olsun diyene de rastlanır elbet. Birkaç gün önce semt ilkokulu önünden geçiyorum, zil çaldı, yine aynı şarkı “Ölürüm Türkiyem.” Neden burası ölünecek bir yer, yaşanacak değil? RTE gençler komando olsun istiyor. Neden bilimci, sanatçı olsun istemiyor? Çiğ milliyetçiliğin müşterisi bol da ondan! İdeolojik tercih bu!