En ağır bedeli Türkiye öder!

ABD’nin Suriye kini bitmiyor. Bölgeyi mezhepçi çatışmalarla yönetmek isteyen ABD, her fırsatı kullanmakta kararlı görünüyor. AKP öteden beri neo- Osmanlı hayaliyle yanıp tutuştuğu için, her daim hazır kıta müttefik halinde. Hep denir ya, “ülkelerin dostluğu olmaz, çıkarları vardır” diye. Biz de oradan ilerleyelim: “Suriye ile savaşa girecek kadar düşman olmanın kime, ne yararı var?”
Tarihin en beceriksiz, kibirli kadroları elinde oyuncak olan Türkiye toplumu, günlük tartışmalardan büyük fotoğrafı ne denli görüyor, emin değilim. Siyasal, iktisadi olarak bunalan AKP hükümeti, Rusya-ABD arasına sıkıştığı için, günübirlik tavır almaya çabalıyor. Bu iki emperyalist devletin güçlü diplomasi geleneğini hesaba katmadan; “gelen ağam giden paşam” taktiğiyle işin yürümeyeceğini aklıselim birileri söylemeli.
İçeride tabular olduğu için doğrudan karşı durma cesareti uzun süre gösterilemedi. AKP’nin “Suriye” siyasetine kim karşı çıksa Esad’çı sayıldı. Teslim alınmış basın propaganda aracı olarak kullanıldı. Ne zaman Davutoğlu sahadan çekildi, AKP çevresinden cılız “Suriye” eleştirisi gelmeye başladı. Ancak görüyoruz ki başa döndük. Türkiye hem sürecin sorumlusu, yani geri çekilmesi söz konusu değil, hem de artık bir çeşit mağduru. İki ucu pis durum!
Geçen hafta Davutoğlu konuştu. Siyaseti yakından izleyen herkes, “7 Haziran Süreci” üstüne açıklama bekliyor kendisinden. Baştan başa kana bulanan ülkenin bu hale gelmesinin sorumlusu kim? Gizli kapaklı ne var bilemem, açık olan cihatçı çetelerin aramızda olduğudur. O süreçte de şımarıkça ağzına geleni söylüyor, halka korku salıyordu çeteler. Onlara bu güveni verenlerin başında Davutoğlu var. Ona göre “öfkeli gençler”, bize göre katillerdi söz konusu olan.
Davutoğlu anlatmaya Suriye hayall...