İçgüdü toplumu...

Bütün canlılar, -elbette insanlar daiçgüdüleriyle doğarlar. 
İçgüdüler canlıların hayatta kalma ve türlerini sürdürme programlarıdır. 
Üç temel içgüdü; korunma, beslenme, çoğalma içgüdüleridir. 
Korunma içgüdüsü; tehlikelerden kaçınma, kendini koruma donanımı ile çalışır. Bu donanımın en işler sistemi “korku”dur. 
“Korku”, bizi tehlikelerden koruyan bir sistemin aracı olduğu halde kimi zaman aşırı korku ile panik tepkisine dönüşür ve kişiyi şaşırtır. Korkunun yön değiştirmesi kişiyi stres reaksiyonuna sokar, bu durumda da şaşıran kişi beklenmedik işler yapabilir. 
Beslenme içgüdüsü de çağımızda işsizlik, parasızlık, çaresizlik biçimlerinde aç kalma korkusuna yol açar. 
İçgüdüsel insan, sürekli olarak korkusunu yatıştıracak bir güven kaynağına, beslenmesini güven altına alacak bir duruma zorunludur. 
Sürüleşme, içgüdüsel insanın, tıpkı sürü canlıları gibi birbirine bakarak, birbirine yaslanarak yaşamasına yol açar. 
Sürü insanı bu sürüleşmede korunma ve beslenme güvencesini bulur. Bu koşullar onun çoğalmasına da fırsatlar yaratır. 
Kabileler, aşiretler, cemaatler tarih boyunca böyle oluşmuştur, günümüzde de bu nedenlerle kimi toplumlarda sürer.

***