Özerk bölge mi? Uygar ülke mi?

Kürt topluluğu sözcüleri “özerk bölge” isteklerini dile getiriyorlar. Öncelikle, suçlamadan, saldırmadan dinlemek gerekiyor. Neden bu istek dile getiriliyor? Toplumun geri kalanından ayrılma isteğinin nedenleri neler? Aslında bu nedenler yıllardır dile getiriliyor. Anadilinde eğitim başta olmak üzere görevlendirme yetkisi, kaynakların kullanımı gibi çeşitli ayrılıkçı istekler. 
Bizler yıllar boyunca Cumhuriyetin kuruluşunda yer alan ulus-devleti, bölgelere ayrılmamış üniter devleti benimsedik, savunduk. Doğrusu bu muydu? Evet, doğrusu buydu. Ancak, bu doğruyu hayata geçirmek için bölgelere eşit davranmak gerekiyordu. Her bölgenin insanına ulaşmak, onu dinlemek gerekiyordu. Bunlar yapılmadı ve yıllar böyle eşitsizliklerle, körlükle, sağırlıkla geçti. 
İnsanlar zor kullanarak ikna edilemez. 
Zor kullanarak boyun eğdirilir ama ikna edilemez, o insan da ilk fırsatta başkaldırır. 
Böyle oldu. O bölgede olan da budur. 
Etnik köken Kürt bölgesinde ayrımcılığın ekseni oldu. 
AKP’nin eksen yaptığı Sünni İslam da başka bir ayrımcılık yarattı. 
Bugün, o kampa dahilseniz her suçunuz hoş görülür, eğer dışında iseniz her yaptığınız suç olabilir. 
Türkiye bugün üçe ayrılmıştır: 
Cumhuriyetin kuruluş felsefesine sahip olan laikler. 
Sünni İslam inancını yaşamın eksenine koyan siyasal İslamcılar.
Etnik kökeni yaşam ekseni yapan Kürtçüler. 
Birlikte yaşamanın giderek zorlaştığı bir Türkiye.
Böyle itile kakışa yaşamak, çatışmaya, vuruşmaya mı dönüşecek? 
Sonunda ayrışmış bölgeler yönetimine mi varacak? 
Ya da “Uygar Ülke” hedefine ulaşacak mıyız? Bu sorunun ayrılan kavşağına gelmiş görünüyoruz.