Elde var hüzün

30 Nisan ile 10 Mayıs arasındaki dönem, Avrupa, özellikle de Almanya için simgelerle yüklü: Hitler'in intiharı, Kızıl Ordu'nun Berlin'e girmesi, Nazi ordularının teslim olması ve Avrupa'da İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesi gibi... 
Bu dönemde bizim açımızdan simge oluşturan bir tarih daha var: 6 Mayıs 2013'te Münih'te NSU (Nasyonal Sosyalist-Yeraltı) davasının başlaması.
Biliyorsunuz, NSU teröristleri 2000 ile 2007 yılları arasında Almanya'nın çeşitli kentlerinde 8'i Türk, 1'i Yunan, 1'i de Alman 10 kişiyi öldürdüler. Ayrıca 2 bombalı saldırı ve 15 soygun yaptılar.
NSU terör örgütünün hayattaki tek üyesi Beate Zschaepe ile örgüte yardım ve yataklık eden 4 kişinin tutuklu yargılandığı davanın geçen hafta 202'nci duruşması yapıldı.
Ve bu 202 duruşmada toplam 521 tanık ile 38 bilirkişi dinlendi.
Ama ne yazık ki, tanık ifadelerinin labirentinde davanın özü kaybolup gitti.
NSU davasının ilk duruşmasını izledim.
NSU davasının 2014'ün son duruşmasını da izledim.
Şimdi NSU davasının üçüncü yılının ilk duruşmalarından birini izlemeye hazırlanıyorum.
Çünkü yukarıda sözünü ettiğim tanık ifadeleri labirentinde sadece davanın özü değil, kurbanların yakınlarının adaletin tecellisi umutları da tükenmek üzere.
Onların çığlıklarını Türk kamuoyuna yansıtmak görevim.
Herhalde epey hüzünlü izlenimle döneceğim Münih'ten.