Bass’ın Çomarları

Rahmetli İdris Küçükömer, “Düzenin Yabancılaşması” isimli kitabında Türkiye’de “sol” ve “sağ” kavramlarının oturmuş tanımlamalarına itiraz eder. “Sol”un tanımlandığı ve sanıldığı gibi “ilerici” olmadığını, “sağ”ın da gerici bir düşünce sistemi olmadığını söyler.

Merhum Küçükömer, ta 1960’larda yani “sol”un egemen olduğu günlerde bu kavramın faşistik yapısını ifşa eder ve Sol’un muhafazakâr-gerici, Sağ’ın ise devrimci-ilerici bir düşünce olduğunu ifşa eder.

Bu tanımlama, merhum hocanın aforoz edilmesi için yeterli sebeptir. Türkiye’nin basın, medya, kültür ve yazı dünyasına egemen olan faşist sol, rahmetli hocanın sesini soluğunu keser. Dergilerde dahi yazmasına fırsat vermezler. Kelimenin tam anlamı ile canlı canlı toprağa gömerler.

Hoca, kederinden kanser hastalığına düçar olur. Ve kimse sahip çıkmaz. İdris Küçükömer’e bu dar gününde kim sahip çıkıyor biliyor musunuz? Cennetmekan Turgut Özal. Özal, Hoca’nın yurtdışında tedavi edilmesi için bütün imkanları hazırlar. Pasaport işlemleri devam ederken emanetini teslim ederek Alem-i Berzah’a irtihal eder.

Halbuki İdris Küçükömer, solcu, hatta sosyalist bir bilim adamıdır. Sosyalizmin teorisini yutmuş ve pratiğini çok iyi gözlemleyen biridir. Sosyalizm kavramını en iyi yorumlayanlarından başında gelir.

Rahmetli Küçükömer bugün yaşasaydı, “Türkiye’de solun emperyalizmin ülkemizdeki koç başı, işbirlikçisi, yerli askeri olduğunu” söyleyeceği kuşkusuzdu. Türk solu, hep Batı ve egemen güçlerle iş birliği içerisinde oldu. Batı çıkarlarının ülkemizdeki koruyucusu oldu hep.