96'ıncı yılın ardından

Büyük kurtarıcımız, bu satırları yazabilmemin banisi Mustafa Kemal’in, “Arkadaşlar yarın Cumhuriyeti ilan ediyoruz”demesinden sonra, 29 Ekim’de ilan edilen Cumhuriyetimizi, 96’ncı kez coşkuyla kutladık.

Tüm Türkiye’de cumhuriyetten önce doğan ve halen yaşayan 4 bin erkek ve 17 bin kadın varmış. Yani 96 yıldır kutlamaları yaşayan. İnşallah yüzüncü yılı da kutlarlar. Yok, ben onlardan değilim ama aklımın erdiğinden hesaplarsam, eh, ben de demek ki 74 yıldır bu kutlamayı yaşıyorum. Varoluş nedenimiz Atatürk sayesinde. Gurur ve coşku ile.

O kadın

7’den 77’ye Anıtkabir’e akın ve izdiham, tüm Türkiye’deki geçit törenleri ve halkın katkısı, yıllardır nam salan Kadıköy Bağdat Caddesi’ndeki fener alayı, yüzlerce metrelik Türk Bayrağı gölgesindeki yürüyüşler artık alıştığımız etkinliklerdi.

96’ncı yılda ise, takip edebildiğim kadarıyla en orijinal kutlama, Ödemiş halkından iki bin kişinin iki günlük çalışma sonucu ortaya çıkardığı zeybek oynayarak yürüyüştü. Hele hele, bir cumhuriyet kadınının göğsüne bağladığı bebesiyle, caddede dim dik zeybeğe eşlik etmesi beni fazlasıyla duygulandırdı.