İkisi de kazanmayı hak etmedi

Maçtan önce dedikodusu bol, heyecanı bol ama kalitesi fazla olmayan bir karşılaşma bekleniyordu. Doksan dakika beklentileri boşa çıkarmadı. 20-25 dakika Fenerbahçe iyi futbol oynadı. Bu arada golü buldu.
Sonra Trabzonspor sahneye çıktı. O da golü buldu. Sonra ikisi de sahneye çıkamadılar.
Golleri bulamadılar.
Doksan dakikayı net pozisyonlara böldüğünüzde bence üçer, üçer altı pozisyon var. İki tane gol var. Aslında iki takımın da oynadıkları futbol, girdikleri pozisyonlar, attıkları goller hepsi eşit. Biri kazansaydı diğerine yazık olurdu.
İkisi de kazanmayı hak etmediler.
Hakem Fırat Aydınus da genelde iyi bir yönetim gösterdi. Fazla sarı karta girmedi.
Bence Nwakaeme'ye gösterdiği sarı kart gereksizdi. Ama karşılaşma biterken iki tarafa da öyle iki tane faul çaldı ki; adeta 'Arkadaş bu maçı iyi götürdüm, başım belaya girmesin' dedi. O kadar da artık olacak diyelim. Fırat yıllardır Türkiye'nin en iyisi kalite olarak. Ama maalesef aklı başka yerlerde. Fiziği kötü. Sahada ihtiyar kadınlar gibi konuşmaktan hakemlik yapamadı.
Önünü kesmek isteyenler var mıydı; vardı.
Kestiler de. Ama o hırs yapıp yolunu kesmek isteyenlere yardım etti. İlk üç haftaya baktığımızda hem Fenerbahçe hem de Trabzonspor diğerlerine göre daha iyi gözüküyordu.
İkisi karşı karşıya gelince Türk futbolunun ne kadar iyi olduğunu gördük! Ben bu maçı seyretmeden evvel İngiltere Premier Lig'den Arsenal-Tottenham karşılaşmasını izledim. Onlarda oynanan futbol futbolsa, bizimki cilalı taş devri.
Bir de yayıncı kuruluş bu futbolu saklamaya kalkıyor. Köydeki, kasabadaki, şehirdeki parası olmayan adam bu maçların özetini bile seyredemiyor. Parası olan, maddi gücü iyi olanlar maçları seyrediyorlar.
Diğer Türk vatandaşları avuçlarını yalıyorlar.
Neymiş, Katar kökenli Digitürk para kazanacakmış. Alın maçlarınızı sokun çuvala götürün koyun bir yere.
Daha üçüncü maç diyelim, iki takıma da fazla yüklenmeyelim. Fenerbahçe yeni bir kadro kuruyor. Ona oradan bahane bulalım.
Trabzonspor da Avrupa kupalarında bayağı yıprandı. Ona da oradan bahane bulalım.
Sonunda da kaderimize razı olalım.
Yani sözün özü şu: Benim adım hıdır, yapacaklarımız budur....