AK Parti, MHP ve Güneydoğu oyları

Türk milliyetçiliğinin tabiatı icabı ırkçı nitelikte olmadığını hep savundum. Türklerin psikolojisini anlatan kitap ve yazılarımda bunun tarihsel ve sosyopsikolojik nedenlerini anlatmaya çalıştım. Sağduyulu Türk milliyetçilerine güvenimi hiç yitirmedim. Milliyetçi düşünür Sait Başer'in şu ifadesine ve başkalarının benzer değerlendirmelerine katıldığımı belirttim: “Osman Turan'ın önünde saygı ile eğilerek bir yanlış anlamasını düzeltmek durumundayız. O, Türk devletinin idealini anlattığı abidevi eserine 'Türk Cihan Hâkimiyeti Mefkûresi Tarihi' adını koymuştu. Hâlbuki sistemin icabı, töre, topluluklarına hâkimiyeti değil, adalet ve hizmeti emretmektedir. Buradaki 'hâkimiyet' kelimesinin yerine 'hizmet ve adalet' kavramlarının konulması gerekir.”

Bu düşüncelerimin de etkisiyle, tek partinin iktidarına izin vermeyen 7 Haziran 2015 Seçimi sonrasında en uygun çözüm formülünün Ak Parti ve MHP arasında kurulacak bir koalisyon olacağını belirttim. Yapılan kamuoyu araştırmaları, milletin çoğunluğunun özellikle Ak Parti ve MHP seçmeninin de benimle aynı kanaatte olduğunu bildiriyor, birçok STK da bizim gibi düşündüğünü beyan ediyordu. O sırada şöyle yazdım:

“Birçok tali nedenin yanı sıra, Ak Parti ve MHP arasındaki koalisyonu savunmamın başta gelen gerekçesi, bu iki partinin tabanları arasındaki benzerlik dolayısıyla ileride geçilecek başkanlık sisteminin sosyolojik alt-yapısına geçiş imkânı sunması... Elbette bu tespitim, başkanlık sisteminin, bu koalisyon için ön şart olması gerektiği anlamına gelmiyor. Koalisyon süresince başkanlık sistemi ağza dahi alınmayabilir. Önemli olan, siyasetimizi benzer tabanların şekillendirmesi, toplumsal olan ile siyasal olan arasında belli bir mütekabiliyet, bir ahenk bulunması. Ak Parti'nin MHP ile birlikteliği, otomatik olarak HDP ve CHP'yi