Dış politika ve rejim
Devletlerin (ve ulusların) dış politikalarında “ulusal çıkarlarını koruyabilmeleri için” içeride dış politika konusunda “ortak siyasi iradenin” bulunması gerekir.
Ortak siyasi irade ve “asgari müşterekler” için demokratik kurumlaşmalar, işin olmazsa olmazıdır.
- Türkiye bugün dış ilişkilerinde, 1950’den sonraki en kritik (ve tehlikeli) sürecini yaşamaktadır.
- Bu olumsuzlukların temelinde “dış faktörlerden daha çok içerideki kutuplaşmalar ve antidemokratik gelişmeler yatıyor”.
- Yeni “rejim” ve siyasal İslam odaklı yapılanma ve tercihler, Türkiye’nin ulusal çıkarları doğrultusunda dış ilişkilerini yürütmesini engellemektedir.
Bunun sonucunda Türkiye yalnızlığa sürüklendi. Suriye’den Mısır’a, ABD’den Rusya ve AB’ye kadar ilişkileri, “gerginlik ve çatışma ortamına sürüklendi”.
Oysa hepsiyle de, “karşılıklı ortak çıkarları sağlayabilecek çözümler geliştirilebilirdi”. Siyasal İslam (ve Müslüman Kardeşler) odaklı tercihler ülkelerde “karşılıklı ortak çıkarlarının yollarını kapattı”.
