Kişinin çıkarı ‘kamu’nun yararıyla çatıştırılırsa...

Katılımcı demokrasinin geçerli olduğu ülkelerde (ve toplumlarda) bireyin yararı (ve çıkarı) ile toplumun yararı, büyük oranda “örtüşme ve tamamlaşma gösterir”.
Buna karşılık demokrasinin işlemediği, demokratik toplumsal sivil örgütlenmelerin bulunmadığı ülkelerde bireyin çıkarı ile toplumun yararı sürekli çatışma halindedir.
- Birey, gelirini (ve mutluluğunu!) artırabilmek için topluma zarar verir, kamu yararını küçülterek kendi çıkarını büyütür. Merdiven altı hileli mal üretecektir örneğin...
- Vergi kaçıracaktır, sigortasız insan çalıştıracaktır, haksız rekabete sığınarak ayakta duracaktır, mesela karaborsa yapacaktır, torpille iş bulacaktır...
- Doğaya, çevreye, ağaca, komşuya zarar verecektir.
- Trafikte kırmızıda geçecek, kurallara uymamayı doğal bir yaşam tarzı olarak “kültürüne nakşedecektir”.
- Çocuğa, kadına şiddete, hatta uyuşturucuya meyledecektir.
- Hukuk dışında davranışlarda bulunmayı, hayatının bir parçası yapacaktır. Ve ‘çevre’den bir örnek
- Ortaköy’de yeşil alan ilan edilmiş, imara kapalı, ağaçlarına bile hukuken dokunulamaz bir alanda bir şahıs, sekiz tane koca ağacı bina yapmak için kesiyor, binanın altyapısı temelleriyle hazırlanıyor.
- Çevrede oturanlar Beşiktaş Belediyesi’ne şikâyette bulunuyorlar. Zabıta ancak ağaçlar kesildikten sonra geliyor; iş işten geçtikten sonra...
- Çevredeki, “kamu yararını ve doğayı korumaya çalışan iyi niyetli insanların çabaları” bile yetmiyor. Bireyin çıkarı için doğa tahrip ediliyor, kamu yararı yok ediliyor.
Oysa demokrasinin işlediği ülkelerde, b...