Bizim yerimizi sırtlanlar alıyor

BAZEN bir duygu gelip bir yerimi çekiştiriyor...

Sanki bir şeyleri hissediyorum...
Geçen hafta durup dururken Visconti'nin "Leopar" filmini, 42 yıl sonra yeniden seyrettim.
1963 yapımı bir film ve ben onu 1973'te seyretmiştim.
Daha sonra "Venedik'te Ölüm" filmi gelince "Leopar"ı unutmuştum.
Hayret... Kırk yıl boyunca meğer neleri atlamışım.
Visconti'ye bir kere daha hayran oldum.
Ama asıl sürpriz dün yeni dergileri karıştırırken geldi.

* * *

Milliyet Sanat son sayısının kapağını Visconti'nin "Leopar" filmine ayırmıştı.
Oradan öğrendim ki, sinema yazarı Onat Kutlar'ın en sevdiği yönetmen Visconti'ymiş.
Bu yıl Onat Kutlar'ın bir terör saldırısında hayatını kaybetmesinin 20'nci yılı.
Kutlar aynı zamanda İstanbul Film Festivali'nin kurucularından biri.
Film bu yıl festivalde yeniden gösterilecekmiş.
Milliyet Sanat yönetimi, Onat Kutlar'ı anmak için derginin kapağına filmin afişini koymuş.
Teşekkürler arkadaşlar...