Helalleşme zamanı

SEVGİLİ mahalle arkadaşım...

Biliyorum, eminim bana kızacaksın...
İfrit olacaksın...
Hatta "İşte yine döndü" diyeceksin...

* * *

Ne dersen de kardeşim, umurumda değil...
Bildiğimi, hissettiğimi okuyacağım...
Çünkü ben bugünü değil, yarını düşünüyorum.
Seni, beni değil çocuklarımızı düşünüyorum.

* * *

Biliyorum öfkelisin...
Haklısın kardeşim...
Çok mağdur oldun, uykusuz çok geceler geçirdin.
Ülkem, hayat tarzım, Cumhuriyetimiz uçurumun kenarında diye çok karalar bağladın...
Emin ol ben de karalar bağladım...

* * *

Biliyorum, iki elin hâlâ havada, yapışacak boğaz, tükürecek surat arıyorsun..
Sorulacak hesabın, alınacak rövanşın, içilecek intikam şerbetin var...

* * *

Unut kardeşim... Ne olur unut... Bir çizgi çek...
Dünü unut, yarına bak...
Unutma ki, son 20 yılda bu ülkede biz, onlar, hepimiz çok dayak yedik...
Bazımız, hapislerde çürüdü...
Bazımıza öyle iftiralar atıldı ki, şu fani hayat dar edildi bize...
İntihar ettirildi bazılarımız...
İşinden olanlar, aç ve açıkta kalanlar çok oldu...
Hormonlu muazzam bir kibir, yıllarca azarladı bizi...
Gezi'de çocuklarımızı kaybettik...
Onların aziz ruhları üzerinde bile tepinildi...