Mustafa

TÜRKİYE'nin en varlıklı ailesinin şanslı çocuğuydu.
Bir “Koç” olarak doğmuştu.

* * *

Ama “Mustafa” olarak sevdirdi kendini hepimize...

* * *
Hürriyet

Ailesi, ona büyükbir isim hediye etmişti.

O da dedesine, babasına olan bu şans borcunu, şahsiyetiyle, samimiyetiyle, sevecenliği ile fazlasıyla ödedi.

Hem de genç yaşta ödedi.

* * *

Hayat doluydu, yaşama sevinci doluydu.

Ölüm erken aldı onu aramızdan...

Çok erken aldı...

* * *

Sadece onda olan, hiç eksilmeyen, taklit edilemeyen bir gülüş vardı yüzünde...

Kötü günleri de oldu, ama o günlerde bile, ne o gülüşüne ihanet etti, ne de gülüşü ona...

* * *

Caroline’le evleneceği zaman, Hürriyet’te “Türkiye’nin en şanslı kızı” manşetini atmıştım.

Herkes o şansı, varlık ve Koç isminden ibaret sanmıştı.

Oysa asıl şansı, onun bu sevecen, dost, mert karakteriydi.

* * *

Son defa Zorlu Center’da eşi Caroline’in ‘Haremlik’ mağazasında yılbaşı davetinde görmüştüm.