Her defasında şaşırmak istemiyorum artık

Sizin ağzınızın tadı var mı bilmem!!! Benim maalesef yok. Tamam yiyoruz, içiyoruz, gülüyoruz, uyuyoruz, geziyoruz falan filan da... Eh işte yüreğim paramparça. Bedenim, oradan oraya savruluyor. Sizi bilmem elbet. Genelleme yapmıyorum. Ben şu an öyleyim. Etrafımda gördüklerimde pek farksız değil gibi, fakat iç dünyalarını bilemem. Belki çok mutlulardır. Ki birileri inşallah mutludur gerçekten. Onlar adına sevinirim. Fakat, artık kafa yormamaya çalışıyorum. Çünkü kafamın içi berbat!. Tam da bu düşünceler ile yürüyorum ve uzaktan bir kavga sesi duyuyorum, gecenin karanlığında.