Nesimi Çimen

Ah Anadolu’nun bağrından kopan, pala bıyıklı, kara yağız, sazın, sözün ustası Nesimi! Türküler derleyen, Avrupa’da albümler çıkaran, dünyanın en önemli müzikhollerinde sahne alan, Türkiye’de ise ha bire gözaltına alınıp işkence gören, ama asla yılmayan kahraman ozan... 
1931 yılında Adana’nın Saimbeyli ilçesinde doğmuşsun. Daha sonra tüm aile Kayseri’nin Sarız ilçesine yerleşmiş ve sen bir ağanın yanında maraba olarak çalışmaya başlamışsın. Bu sırada ağanın güzeller güzeli kızı Dilber’e âşık olup, birlikte Elbistan’ın Sevdili Köyü’ne kaçmışsınız. Buradan işçi olarak Almanya’ya gitmeye çalışmış, fakat nefes darlığın olduğu için başaramayıp, Osmaniye’nin Kadirli ilçesine göç etmişsiniz. Orada Yaşar Kemal ile tanışıp, onun yardımıyla İstanbul’a göçmüş, bir gecekondu kiralamış ve bir fabrikada işe girmişsin. Ancak fabrika greve gidince kovmuşlar seni. Sen de dokuz yaşından beri çaldığın curana; “Artık ekmeği senden çıkaracağız,” deyip, ozanlığa başlamışsın. Tek kelimeyle müthişmişsin, anında tanınmış, giderek de bir efsaneye dönüşmüşsün. Vee 2 Temmuz 1993 günü, arkanda yüzlerce eser bırakarak, Madımak Oteli’nin yakıldığı Sivas Katliamı’nda hayatını kaybetmişsin. 
MAZLUM ÇİMEN
Oğlunun adını “Mazlum” koymuş ve henüz bebekken eline curayı tutuşturuvermişsin. Sizi dinlemek için, o tek göz oda gecekonduna devrin tüm ünlüleri gelip gider olmuş. Onlardan biri de Can Yücelmiş. Can baba bir gün, Mazlum oğluna bakmış ve sana “Bu çocuğu Konservatuara göndersene birader,” demiş. Sözünü dinlemiş ve oğlunu sınava sokmuşsun...