Fransa’da OHAL yok mu?

Ülkeleri birbirinden ayıran özellik olağanüstü hale ihtiyaç duyup duymamaları değil. Ulus devlet sınırlarının daha ‘sağlam’ olduğu dönemlerde böyle bir ayrım yapılabilir, OHAL’in bir ülkenin kendi iç meselelerini yönetememesi nedeniyle alınan zorunlu bir tedbir olduğu öne sürülebilirdi. Ancak küreselleşme ile birlikte eşitsizliklerin mikro alana yansıması sonucu, ülkeler o zamana kadar dışlarında tuttukları tehditlerin içlerine sızma tehlikesi ile karşılaştılar ve terör gündemin ana maddelerinden biri haline geldi. *** Bugün OHAL yönetimi bütün ülkeler için gerçekçi bir alternatif olarak el altında tutuluyor. Ne var ki yine de ‘gelişmiş’ ülkeler ile diğerleri arasında bariz bir farklılık mevcut. Gelişmiş ülkelerde OHAL düzeni sistemin dayandığı ana ilkeleri değiştirmiyor ya da zedelemiyor. Ortak kabule dayanan geçici bir tedbir olarak hayata geçiyor ve bittiği zaman da geride temizlenmesi gereken fazla bir ‘cüruf’ bırakmıyor. Bu nedenle OHAL’den geri dönmek de bir sorun teşkil etmiyor… Gelişmemiş ülkelerde ise, sistemin ana ilkeleri oturmamış ve hemen her zaman antidemokratik yönelimlere açık olduğu için, OHAL’in ürettiği mekanizmalar kısa süre içinde devletin ‘olağan’ işleyişi haline gelebiliyor. Böylece ortaya çıkan yeni ‘içtihat’, tehditlerin varlığından da yararlanarak ‘millileştirilebiliyor’. Dolayısıyla bu ülkelerde OHAL’den geri dönüş de çok zor oluyor ve bu geçiş sonrasında genellikle OHAL öncesi devlete kıyasla daha antidemokratik bir nizam altında yaşanıyor… Türkiye 15 Temmuz darbe girişimi sonrasında, toplumsal meşruiyeti de arkasına alarak OHAL rejimine geçti.