Cinsel istismar önergesinde doğrular ve yanlışlar

Tam adı “Aile Bütünlüğünü Olumsuz Etkileyen Olayları Araştırma Komisyonu” olan Meclis Komisyonu 24 Şubat 2016 günü 9. oturumunu yaptı. AK Parti, CHP, HDP ve MHP’den 17 üyenin olduğu komisyon çalışmasını o gün ben de gazeteci olarak takip ettim.

Komisyon gün boyu aile bütünlüğünü bozan olayların mağdurlarını dinledi. Vakalar sarsıcıydı. Derdini feryat ederek anlatanlardan biri de Leyla Tan’dı.

Leyla Hanım erken yaşta kaçarak evlenmiş. Eşiyle aralarında üç yaş var. İki çocukları olmuş. Koca sekiz yıllık evlilikten sonra “cinsel istismar” suçundan iki yıldır hapisteymiş.

Leyla Hanımın ifadesini TBMM Tutanak Dergisi’nden aynen aktarıyorum:“Eşimi çok seviyorum, o da beni seviyor, biz mutlu bir aileydik, yuvamı devlet bozdu, iki çocukla ortada kaldım. Eşim kredi çekmişti maaşına güvenerek. O cezaevine girince borçlar da bana kaldı. Ne yapacağımı şaşırdım. Diyorlar ki devlet kadını koruma altına alıyor. Beni böyle korumasın devlet, Allah rızası için yalvarıyorum, ben eşimi, çocuklarımın babasını istiyorum.”

Komisyon rakamlarına göre Türkiye’de benzer vaka sayısı 3 bin dört yüz. Karşılıklı rızayla aile olunmuş, evlenme yaşı doldurulunca evlenilmiş ama ilk birleşme, kadın küçük yaştayken gerçekleştiği için koca, TCK’nın 103. maddesi gereğince “cinsel istismar”suçundan hapiste. Kadınlar ise “çocuklarla yalnız kalmış, ekonomik ve psikolojik zorluk yaşıyor”.

Devlete düşen görev bu çığlığa kulak vermek, soruna çözüm bulmaktır.

Peki, ne oldu? “AK Parti tecavüzcüleri affediyor”, “devlet tecavüzü teşvik hatta tavsiye ediyor” gibi akla ziyan bir kampanya neden var? İddialar gerçek mi yoksa hassas bir konu siyaseten istismar mı ediliyor? Bakalım.