İmmihan Anne’nin feryadı ve vicdan tüccarlarının sessizliği

Başka bir konuda yazmak için bilgisayar başına oturduğumda gördüm İmmihan 

Nilifırka’nın ne yaşadığını. 

Göğsünü yararak çıkan feryadı, çaresizlikten ve öfkeden kasılması, evlat özleminin yakıcılığı, belli ki kapkara bir boşlukta diri tutmaya çalıştığı umudu… Canımı yaktı.

Birkaç dakikalık uzaktan şahitliğin bile insanı sarstığı bir gerçekliğin içinde yıllardır yaşıyor bu insanlar. Çocuklarına kavuşma umuduyla 57 gündür Diyarbakır HDP il binasının soğuk merdivenlerinde oturuyorlar. Bir muhatap, bir ışık arıyorlar. 

Ama nafile. O çirkin bina, demirli kapı, duvara asılı “Halkların Demokratik Partisi” yalanı. İçlerindeki yangına su dökmüyor. Sabrediyorlar. 

Ama sabrın da bir sonu var. Belli ki İmmihan Anne o sınıra gelmiş d&uum