MHP'nin 'EVET'ini doğru anlamak

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeliyeni hükümet sistemi ve gerekliliği hakkında 11 Ekim 2016'dan bu yana ne zaman ağzını açsa "Türkiye'nin bekası" ileilişkilendiriyor konuyu.

15 Temmuz'da işgal girişimine dönüşen sistematik saldırıların ciddiye alınması, 2007'de sistem kriziyle başlayan fiili durumun hukuki zemine kavuşturulması gerektiğini söylüyor durmadan.

Bunu da CHP'nin sırtını yasladığı vesayetçilerden ya da HDP'nin sırtını yasladığı PKK'dan beklemiyor. "Halk oyuyla olsun, Türkiye'nin geleceğine Milletimiz karar versin" diyor.

Bu iki vurgu, yani "devletin bekası" (millilik) ve halk egemenliği (demokratlık) Devlet Bahçeli liderliğindeki MHP'yi "milli demokratlar" şemsiyesi altına taşıyor.

Ki bu şemsiyeyi ilk açan MHP'nin kurucusu Alparslan Türkeş'tir. Dokuz Işık kitabında "demokratik milli cumhuriyet" diyerek tanımlar Türkeş önerdiği hükümet sistemini.

Cumhurbaşkanı Erdoğanda geçenlerde aynen böyle kullandı bu kavramı; "Cumhurbaşkanlığı sistemi için sizlerden destek istiyorsak ülkemizin ve milletimizin faydasına olduğu için istiyoruz. Görüyoruz ki milli demokratlar cumhurbaşkanlığı sisteminin yanında, bölücüler ve dış güçlerse karşısında. Milli olan, demokrat olan, yerli olan kimsenin bu anayasa değişikliğine karşı çıkması için sebep yoktur." 

***

Ezelden MHP'liler önerilen sisteme yabancı değil o yüzden.Türkiye için en uygun hükümet sisteminin başkanlık olduğunu 1970'lerden beri okumaktalar çünkü. Kulakları bu kavramla dopdolu. Türkeş'in "Güçlü İktidar-Güçlü İdare", "Tek Başkan-Tek Meclis"diyerek kavramsallaştırdığı sistem bugün Bahçeli liderliğindeki MHP'nin katkısıyla hayata geçmekte.

Türkeş'in 1970'lerde kayda geçirdiği o gerekçe, bugün MHP'nin Evet tercihinin en önemli gerekçesi.

Şöyle diyor Türkeş:"Türk Milleti, dünya imparatorluklarını kurduğu her devirde kuvvetli, âdil ve hızlı icra sistemini uygulamıştır. Kuvvetli ve hızlı icra, icra gücünün tek elde toplanmasıyla mümkündür. Bunun için tarih ve töremize uygun olarak başkanlık sistemini savunuyoruz" (Dokuz Işık, sayfa 267).