Mücadelenin yeni kuralları

İçinde bulunduğumuz küresel mücadele ortamının çok önemli dört özelliği var:
1) Yürüyen mücadelenin konvansiyonel araçlarla değil, melez yöntemlerle sürdürülmesi ve kahir ekseriyetle vekiller üzerinden ilerlemesi. Günden güne savaşın taşeronlaşması.
2) Bu mücadele sürecinde tarafların gizli ya da açık, küçük ya da büyük hiçbir hamlesinin boşa gitmemesi. Sadece eylemin arkasındaki aktörü değil, bütün tarafları etkilemesi, herkes için yeni fırsatlar ve tehditler oluşturması.
3) Herhangi bir eylemi gerçekleştiren taşeronun o eyleme yüklediği anlamla, onu yönlendiren aktörün söz konusu eylemden beklentisinin çoğu zaman farklılık göstermesi.
4) Karşımızdaki mücadelenin uluslararası hukuk standartlarıyla ve yumuşak güçle değil, egemenin hukukuyla ve sert güçle ilerlemesi. Liberal ideolojilerin bırakalım pratikteki, söylemsel alandaki hâkimiyetini de yitirdiği kaotik bir ortama doğru hızla yol alınıyor oluşu.

***
Tecrübe etmek zorunda kaldığımız bu yeni dönemi ve bu dönemin mücadele ortamını doğru çözümlemeden politika üretmek bizi büyük yanlışlara götürür. Türkiye'nin bugün sahip olduğu en büyük imkânlardan biri, kendisini bu mücadeleye 2011'den bu yana hazırlıyor oluşudur.
Bu sürecin başat mimarı, R. Tayyip Erdoğan'ın liderliğidir. 5 yıldır Erdoğan, hem içeride hem de dışarıda Türkiye'yi bu sert mücadeleye hazırlama sürecinde büyük bir kavga verdi, vermeye de devam ediyor. Erdoğan'ı engellemek için uğraşan iç ve dış aktörler bu beş yıllık süreçte ellerine geçen her fırsatı değerlendirmeye çalıştılar. Erdoğan düşmanlarının esas hedefi Erdoğan'ın Türkiye için çizdiği vizyonu geçersiz kılmak, Türkiye'yi bu küresel mücadelenin dışına itmekti.