Çok güçlü ya da çok güçsüz olmazsanız birlikte yaşayamazsınız

İlgilenen herkesin dikkatini çekiyordur. Bir takım çevreler, bazı karanlık odalar, siteler, gazeteler her fırsatta İslam’a ve dindarlara hücum ediyor ve adeta savaş açıyorlar. İslam ve Müslümanlar diye vuramadıkları zaman bir başka ad ile vuruyorlar; İslamcılar, Siyasal İslamcılar, radikaller, tarikatlar, gericiler, cemaatler gibi yaftalarla tezyif ve tahkir ediyorlar. Gericiler Necip Fazıl’ın sözünü yazardım ama bize yakışmaz. Aslında karşı çıktıkları şey İslam’dır ve dindarlardır, yoksa bu isimlendirmelerde elbette bizim de eleştireceğimiz yönler bulunabilir. Toplum üzerinde etkisi olan kişilere, ilim adamlarına, müftülere, âlimlere, kanaat önderlerine çeşitli bahanelerle hücum edip kelle istiyorlar ve bu saldırıları özellikle seçim önceleri yoğunlaştırıyorlar. Susturdukları, korkuttukları da olmuyor değil. Hatta bazen kelle dahi alabiliyorlar. Bunu haince, ahlaksızca, düşmanca yapıyorlar. Birisinin bir konuşmasından bir parça, diğerinden başka bir parça, bir yazısından bir cümle, diğerinden bir paragraf alıp birbirine ekleyip onun kaleminden ya da dilindenmiş gibi bir başka mana ya da kasıt çıkarıyorlar.

Peki, bu cüreti nereden alıyorlar? Akla gelen şunlar. Bir, yüz elli yıldır bu milletin başına çöreklenen, onun zayıf düşmesinden istifade ederek içeriden örgütlenen, fikir kökü yabancı hainlerin maddi ve manevi olarak can damarlarımıza el atmış, bir yerlerde yuvalanmış, kök salmış ve vurmak için sürekli fırsat kollayıp, ellerine geçirdikleri her fırsatı değerlendiriyor olmaları. İki, yine bu güçlenmelerine bağlı olarak, yaptıkları hep yanlarına kâr kaldığı için güçlerinin üzerinde bir cesaret kazanmış olmaları ve saldırdıkça da bir karşılık görmemelerinin verdiği artı cesaret. Buna bağlı olarak da dindarların yüz yılı aşkın bir zamandır korkutulup sindirilmeleri, bu sebeple diğer...