Sözlük müfessirleri

‘Şeytan taşlamaktan tavaf etmeye fırsat bulamamak’ diye bir söz vardır ya. Bize yine bizden gelen kötülükleri ortadan kaldırmaya muvaffak olamıyoruz ki, başkalarına yönelik hayırlı işler yapabilelim. Gün geçmiyor ki, Allah’ın kitabı adına Müslümanların bizzat kendileri bir fecaat işlemiş olmasın. Çünkü tespihin ipi koptu, imame ortalıklarda yok, zincir parça parça olmuş. Neredeyse İslamî değerler yazboz resmi gibi darmadağın. Bunları asli haline getirmek çabasında olanlar var ama birisi gelip bir tekme vuruyor ve yapılan her şeyi darmadağın ediyor. Yıkmak kolay, bir taş çekmekle bütün bir duvar yıkılabiliyor. Sonra yeniden yapmak zaman alıyor. İnsanda başkalarının duymadığı garip şeyler bulup dillendirmekle dikkat çekme gibi bir zaafın bulunduğu açık.

Kendi küçücük zamanımızı, mekânımızı ve hâkim kültürü yegâne doğru zannetme, tabir caizse karıncanın içine düştüğü damlayı okyanus görmesi gibi, kendi yaşadığımız dünyaya evrensellik verme ve ilginçtir ki, bu sebeple de Kuranıkerim ayetlerini tarihsel sanma gibi bir yanılgıya düşebiliyoruz.