Eğitim kaygısı

Eğitimin gündem olması ve çare arayışlarının sürmesi sevindirici bir haberdir.
Fransa merkezli bir araştırma şirketi olan Ipsos’un yeni yıldan beklentileri tesbit için yaptığı yoklamada ‘eğitim’in gündem olması gelecek günler için müjde mahiyetinde kabul edilmelidir.

Konu ile ilgili haberde şu bilgiler yer almış: “IPSOS Sosyal Araştırmalar Enstitüsü, vatandaşa geçen yıla ilişkin düşüncelerini ve bu yıldan beklentilerini sordu. 2016 yılının sonunda terörü en büyük sorun görenler, terörle mücadeledeki başarıyla 2017’de yarı yarıya azaldı. Ekonomiyi sorun görenler ise % 23’le son 3 yılın zirvesinde yer aldı. Eğitimin en büyük sorun haline geldiğini belirtenlerin oranı ise 1 yılda % 100’den fazla arttı.

“Türkiye Barometresi 2017-Yeni Yıl Özel Raporu” için 24 Kasım - 13 Aralık tarihleri arasında, tesadüfi örnekleme yöntemiyle 1320 kişiyle yüz yüze ve telefonla görüşmeler yapılmış. Art arda yaşanan terör saldırıları dolayısıyla 2017’yi negatif psikolojiyle karşılayan Türkiye, 2018’e biraz daha olumlu bir ruh haliyle girdi. (...) Araştırmaya katılanların geleceğe ilişkin beklentilerde daha temkinli olduğu görüldü. Aralık 2016’da % 25 olan “iyimserler”, Ağustos 2017’de % 39’u gördü, ancak yılı Aralık 2017’de % 27’de kapattı. Yani her 4 kişiden sadece 1’i gelecekten iyimser. (HaberTürk g., 7 Ocak 2018)

Terör konusunun gündemden düşmesi çok güzel bir haberdir, ama bunun kalıcı olması daha da önemli. Terörle mücadele dünyanın en zor işlerindendir. Dolayısıyla rehavete kapılmamak ve kalıcı çareler üretmek gerekir. Allah muhafaza, yarın bir gün yeniden terör hadiseleri patlak verirse terörle etkili mücadele yapılmış olur mu?

Araştırmanın belki de en dikkat çekici ve sevindirici yönü, eğitimi en büyük dert olarak görenlerin 2015 ve 2016’da % 5 iken, müfredat ve TEOG ile üniversite imtihanlarının değiştiği 2017’nin sonunda bu rakamın bir anda % 12’ye yükselmesidir. Aynı araştırmaya göre TEOG’un ve üniversite imtihanlarındaki değişimi doğru bulmayanlar % 60’ın üzerinde. Yani her 3 kişiden 2’si, sınav sistemi değişikliğinden memnun değil. Yine toplumun % 64’ü, çocuğunun daha iyi bir eğitim görebilmesi için gerekirse taşınmayı dahi göze alabileceğini beyan etmiş.

3 kişiden 2 kişinin itiraz ettiği bir sistem değişikliğinin ülkemize fayda vereceğini düşünen var mı? O halde bu yanlış adım niçin ve nasıl atıldı? Bu adımın önümüzdeki yıllarda hepimize çıkaracağı bir fatura mutlaka olur.