Ne duruyorsun, santral kursana!

Ağustos böceğine haksızlık etmeyelim, ama yaptığımız iş, hiç kış gelmeyecek gibi yaz aylarında eğlenenlere benziyor.
Aylardan bağımsız olarak önümüzce ciddî bir enerji problemi var ve biz bu problemi çözmek için gayret sarfetmiyoruz.

Rusya ile yaşanan ‘uçak düşürme krizi’ sonrası bilhassa enerji noktasıda çare arayışına gidildi. Mevcut durumda ısınmada kullanılan ‘gaz’ın çoğunu Rusya’dan ithal ediyoruz. Yetmiyor, aynı gazı elektrik üretiminde de kullanıyoruz. Petrol konusunda da zaten tam anlamıyla dışa bağımlıyız. Ortaya çıkan tablo, Türkiye’nin bağımsız hareket etmesini engelliyor.

Peki, bu tablo ve bu durum bu günün meselesi midir? Yıllardan beri enerjide dışa bağımlı olduğumuz bilinir, konuşulur. Sıra, var olan çarelere geldiğinde adım atmayı erteleriz. Aslında mesele zihniyet meselesidir. Yani, enerjimiz yok, petrolümüz yok diye mi sıkıntı çekiyoruz ya da bu ürünleri pahalı tüketiyoruz? Tam aksine, devleti idare edenlerde bu anlayış olduğu müddetçe denizlerimiz petrol olsa yine ucuz akaryakıt tüketme imkânımız olmaz. Bu hükme nereden vardık? ‘Su’yumuz var, ama bunu ucuza tüketebiliyor muyuz? Dünyanın fındık üretim merkeziyiz, ucuza fındık yeme imkânımız var mı? İnanın, petrol akan nehirlerimiz olsa; devleti yönetenlerin mevcut israf anlayışı değişmediği müddetçe akaryakıt yine de pahalı olurdu.