Ümmetin ‘fesad’la imtihanı

Kâinatın ömrü bakımından ‘ahir zaman’da yaşadığımızı ilim adamları da ifade ediyor.

Hatta, dünyanın/kâinatın vefat tarihiyle ilgili tahminlerde bulunanlar da var. Bu tahminlerin gerçeği ne ölçüde yansıttığı elbette tartışılır, ama kâinatın da bir ömrü olduğu ve bir gün öleceği hususunda ittifak vardır. Tabiidir ki bizi, kâinatın ölümünden önce kendi hayatımız ve ölümümüz ilgilendirir. Meşhur ‘fıkra’dır: Merhum Nasreddin Hocaya, “Kıyamet ne zaman kopacak?” diye sormuşlar. Cevaben, “Hanım ölünce küçük kıyamet, ben ölünce de büyük kıyamet kopmuş olacak” mealinde hikmetli bir cevap vermiş. Dolayısı ile kâinatın, dünyanın ömründen ziyade; kendi ömrümüz ve bu ömrü nasıl değerlendirebildiğimiz önemlidir.

Kıyametin kopmasına yakın ‘dünya’nın, daha doğrusu insanlığın ‘yol’dan çıkma emareleri göstereceği, bir ‘fesad zamanı’ yaşanacağı Hadis-i Şeriflerle haber verilmiştir. Her devir için ‘fesat zamanı’ demek bir yönüyle mümkün olsa da, günümüzün ‘fesad zamanı’ olduğu çok daha net olarak hissediliyor. Fesad; bozuk(luk) ve fanalığın yaygınlaşması anlamına gelir. Karışıklık, anarşi, insanların ‘hadd’i aşıp başkalarının hakkına tecavüz etmesi de ‘fesad’ın başka bir delili, göstergesi. Dolayısı ile içinde bulunduğumuz ‘süreç’ böyle isimlendirilebilir.

Peki, bu tehlikeli süreçte nasıl davranmak gerekir? Kâinatın Efendisi, Peygamberimizin (asm) bu husustaki ikazını hatırlayalım: “Fesâd-ı ümmetim zamanında kim benim sünnetime temessük etse, yüz şehidin ecrini, sevabını kazanabilir.” Hastalık belli: Fesad zamanındayız. Çare de belli: Her konuda, Peygamberimizin sünnet-i seniyyesine ittiba edeceğiz, uyacağız, hayatımızda onu örnek alıp, onun gibi yaşamaya çalışacağız.