Yol notları

Yıllık iznimizin bir bölümünü Çayeli, Senoz Vadisi’ndeki köyümüzde geçirdik. Şehrin kalabalığında boğulanlar için köy hayatı cazip gelse de, köylerin de kendisine göre dertleri var.
Şehirdeki hayat tarzları gibi, köylerdeki şartlar da değişti ve değişmeye devam ediyor. Geçmiş yıllarda köyde yaşayanlar üreticiyken, artık onlar da tüketici olmuş durumda. Yaylacılık tamamen bitmiş. Buna rağmen köyler hâlâ cazip.

Köy demek, bir yönüyle de yol demek. Karadeniz’in engebeli coğrafi yapısı, hem yol yapımını, hem de yapılan yolların korunmasını zorlaştırıyor. Yaylacılık fiilen bitmiş olsa da, köylerde yaşayanların yayla sevgisi bitmiş değil. Dolayısıyla yaylalarımız artık günübirlik gezilere ev sahipliği yapıyor. Yılda bir kaç defa gidiliyor olsa da yayla yollarının iyi ve bakımlı olması talep ediliyor. Mevcut haliyle yayla yollarına ‘yol’ demek imkânsız. Minibüs ya da çift kabin arabalar haricindeki vasıtalarla yaylalara gitmek çok zor. Elbette yolu düzgün yaylalar da var, ama sayısı çok az.