Korku seçimi

“Fransa'da seçim havası yok” dedim ya dün.

Gerçekten yok.

Hele hele Paris’te hiç yok.

Marine Le Pen, Paris’in merkezini boşvermiş gibi.

Sokaklarda tek tük Macron afişleri.

Gönüllülerin dağıttığı küçük tanıtım broşürlerinde de genelde Macron var.

Başkentin göbeğinde Macron rüzgârı daha fazla.

Ancak Paris dışına çıktıkça Le Pen’in etkisi artmaya başlıyor.

Paris’in dışında işçi semtlerinde Milliyetçi Cephe lideri görünmeye başlıyor.

İki lider adayı da son gezilerini, son ziyaretlerini yapıyorlar.

Bu ziyaretlerin ne Macron’u ne de Le Pen’i mutlu ettiğini zannediyorum.

Macron ziyaret ettiği bir sanayi tesisinde işçiler tarafından protesto ediliyor.

Le Pen ise sokak arasında selamlamaya çalıştığı halk tarafından yuhalanıyor, üzerine çöp atılıyor.

Televizyon tartışmasının kazananı Macron biraz daha moralli. Ancak üzerinde bir gerilim var niyeyse.

Fransız gazeteci dostlarımız bu durumu “Favori hale geldiği için gergin” diye yorumluyorlar.

Kaybedecek hiçbir şeyi olmadan başladığı yürüyüşte artık kaybedecek bir başkanlığı var.

Bu da Macron’u kırılgan hale getirmiş.

Macron’u taşıyan en önemli güç hiç kuşkusuz “korku”.

Le Pen’den duyulan korku.

İşini gücünü, konumunu kaybetmekten korkanlar Macron’a oy veriyor.