Bir polisin ölümün kıyısındaki son şiiri

ANILARLA yaşamak öyle zor ki;

Ardından akşamlar kadar, anmak seni,
Aramak... Çaresiz ve yorgun,
Mum gölgendeki hayalini.
Öyle zor ki dört mevsim yokluğuna dayanmak,
Gelecekten umutsuz anılarla yaşamak.
Öl ölebilirsen, haydi bitsin yaşam denen saltanat,
Akşam sensiz başlıyor sabah sensiz doğacak.
Ölmek!...
Nedir ki! sensizliğin yanında
Zor olan şey anılarla yaşamak
Beyazıt Çeken
Polis Müdürü
Şair...

* * *

Her gün bir bombanın karşısında...
Hayatla ölüm arasında...
Şiirin eşiğindeydi...
Dün bir bombayı imha ederken vuruldu...
Şehit düştü...
Ardında bu şiiri bıraktı.
Bomba imha etmek.
Şiir yazmak...