Göz-yası

ARKADAŞLAR...
Dilin tutulduğu yerdeyim.

Kalbin tıkandığı gündeyim.

Alfabenin bütün harflerini topluyorum.

Ne kadar uğraşsam...

Hepsi bir tek kelime ediyor:

Göz-yası.

O yüzden ben...

Bütün anneler ve babalar için...

“Göz-yası ilan ettim” bugün.

İçimdeki bayraklar yarıya indi.

Arkadaşlar...

Bugün ne desem...

Hangi cümleye başlasam...

O gencecik polis evlatların parçalanan bakışları...

Gitmiyor gözümün önünden.

Yoksa çok iyi biliyorum...

‘Suriye’de ABD desteğindeki PYD ve PKK’nın...

Bu bombaları nereden aldığını.

Çok iyi biliyorum...

“Kanı yerde kalmayacak” demeyi...

Lanetlemeyi...

Ama ben zaten aylardır bunu yazmaktan bıkmışım.

Bugün göz-yası halindeyim.