Nezir'i nasıl vurdular

DÖRT çocuk babası Nezir, baktı olacak gibi değil...
Hürriyet

Her gün kepenkler iniyor... İşler kesat... Kan... Kurşun... Baskın...

Her gün ayrı bir bomba.

Eruh’ta böyle yaşamak olacak gibi değil...

Oğlan da büyüyor...

İşsizlik sonunda onu da kıstıracak. Sonra bir sabah bakmış ki oğlan yok...

Nerede?

“PKK dağa aldı” diyecekler...

Oysa Ümit koymuştu adını...

12 yaşındaydı...

Bir Ümit diye içinden gelmişti adı...

Baktı olacak gibi değil.

“Hanım, kalk gidelim buralardan. Çocuklar kurtulsun hiç olmazsa” dedi.

Nezir topladı göçünü. Daha önce birkaç akrabanın gittiği Gebze’nin yolunu tuttu.

Kendi ülkesinde “sürgün” acılı günler yaşadı...

Sonunda yerleşebildi yeni hayatlarına. Çocuklar okula başladı.

Huzur...

Bomba yok... Baskı yok... Kepenk yok...

Ümit’in adı gerçek olmuştu...

Oğlan evlenecek. Askerlik zamanı geldi. Ümit uzman çavuş oldu. Bursa’ya tayin oldu.

Hayatlarına Bursa da girmişti...

Eruh’tan Bursa’ya... Sonra geldik bugüne...

Aradan 10 yıl geçti. Yine PKK saldırıları başladı.